ณัฎฐาลินีเล่าเรื่องพ่อกับแม่ให้เพื่อนๆฟังพร้อมกับสรุปว่าตอนนี้เธอไม่กล้าไว้ใจผู้ชายคนไหนอีกแล้วเวลาเดียวกันนั้นเองสิริมากำลังเล่าเรื่องพิภพกำลังหาทางตีสนิทณัฎฐาลินีให้วายุบุตรฟังแถมยังแอบใส่ไฟว่าพิภพอาจจะเป็นสาเหตุที่ทำให้ณัฎฐาลินีพาลหงุดหงิดใส่วายุบุตร
ในที่สุดกฤษฎาก็ยอมรับสายเมเปิ้ลดีใจสุดขีดแต่พอได้ยินเสียงนํ้าฟ้าเดินมาตามให้กฤษฎาไปทานข้าวเย็นด้วยกันเมเปิ้ลก็ถึงกับอึ้งไปกฤษฎาบอกเมเปิ้ลว่านํ้าฟ้าเป็นแฟนเมเปิ้ลอํ้าอึ้งอยากบอกว่าคิดถึงแต่ไม่กล้ากฤษฎาเห็นเมเปิ้ลเงียบไปจึงเอ่ยปากถามด้วยความสงสัยเมเปิ้ลยกเอาเรื่องงานขึ้นมาอ้างกฤษฎายืนยันว่าจะลาออกแม้เมเปิ้ลจะไม่อนุมัติก่อนตัดบทวางสายไปเมเปิ้ลอึ้งเหวอผิดหวังแต่..ไม่อยากยอมรับ
“มันต้องมีเหตุผลมากกว่านี้มันต้องไม่เป็นอย่างนี้สิ...ไอ้เด็กบ้าฉันจะตามไปฆ่าเธอให้ตายคาบ้านเลยคอยดู”
พีศทรรษไปดักรอนํ้าผึ้งอยู่หน้าคอนโดฯพอเห็นนํ้าผึ้งกลับมาก็รีบเดินเข้าไปประกบจะขอตามขึ้นไปคุยกันบนห้อง
“นี่!เข้าๆออกๆห้องฉันตามอำเภอใจบ่อยเกินไปแล้วนะ”
“เราเป็นแฟนกันไม่ใช่เหรอในการรับรู้ของสังคมเพราะฉะนั้นไม่น่าเกลียด”
“น่าเกลียดเพราะยังไม่ได้ตบแต่งเป็นเรื่องเป็นราวถ้าอยากขึ้นห้องของฉันโดยไม่ให้มีคำครหานินทาแต่งงานกันก่อนสิ”
“แต่งงาน???”
“ใช่!พร้อมป่ะล่ะ”
“ไม่พร้อม”
“เพราะคุณไม่ได้ชอบฉันเลยใช่มั้ย”
“ใช่”
“ไม่มีอนาคตเลยเหรอ”
“ไม่มีจะถามอะไรอีก”
“อีกคำถามเดียว...เมื่อคืนไปหาน้องเอินจริงเหรอ”
“ใช่อยู่ทั้งคืนกลับเช้า”พีศทรรษโกหกทั้งที่จริงแล้วอยู่กับญาดาทั้งคืน
ตอบคำถามจบแล้วพีศทรรษเร่งให้นํ้าผึ้งพาขึ้นไปคุยกันบนห้องนํ้าผึ้งรีบปฏิเสธ
“ไม่ให้ขึ้น!ต่อไปนี้เราสองคนอยู่ห่างๆแค่เล่นเกมไม่ต้องลงลึกเมื่อเราสองคนไม่มีอนาคตฉันก็จะถอดใจจากคุณฉันจะไม่เสียเวลากับคุณฉันจะหาเป้าหมายใหม่คนที่อยากได้ฉันง้อฉันไม่ใช่ให้ฉันตามง้อแบบนี้เหนื่อย!คราวนี้อยากจะคุยอะไรก็ว่ามาพร้อมตอบตรงนี้!ไม่ไปที่อื่น”
“คุณแม่มาหาคุณทำไม”
“มาชวนเล่นแชร์!!!กลับไปได้แล้ว”
นํ้าผึ้งเดินจากพีศทรรษมานํ้าตานองหน้าอกหักพีศทรรษอึ้ง...มองตามนํ้าผึ้งไม่เชื่อที่นํ้าผึ้งพูด
พิภพนัดณัฎฐาลินีให้ออกไปพบกันที่ร้านอาหารอ้างว่ามีเบาะแสเรื่องแก๊งค้าผู้หญิงและข้อมูลที่น่าสงสัยเกี่ยวกับวายุบุตรจะบอกณัฎฐาลินีรีบไปหาพิภพตามนัดโดยไม่รู้ว่าวายุบุตรแอบสะกดรอยตามไปวายุบุตรแกล้งโทรศัพท์หาณัฎฐาลินีจะนัดให้ออกมาคุยกันแต่ณัฎฐาลินีโกหกว่ากำลังจะเข้านอนก่อนกดตัดสายทิ้งวายุบุตรเครียดหนักที่เห็นณัฎฐาลินีโกหก
พิภพเล่าให้ณัฎฐาลินีฟังว่าเคยรักอยู่กับสิริมาแต่ถูกวายุบุตรแย่งสิริมาไปเพราะต้องการเอาชนะพิภพบอกว่าตนเองเป็นรุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัยจึงรู้จักวายุบุตรดีว่าไม่เคยรักใครนอกจากตัวเองเมื่อรู้ว่าวายุบุตรกำลังคบหากับณัฎฐาลินีก็เลยเป็นห่วงณัฎฐาลินีเก็บข้อมูลแต่ยังไม่ปักใจเชื่อ
จังหวะที่ณัฎฐาลินีขอตัวไปเข้าห้องน้ำพิภพส่งสัญญาณให้ช้างเอายานอนหลับมาใส่ในแก้วเครื่องดื่มของณัฎฐาลินีวายุบุตรที่แอบตามมาดูรีบเดินเข้าไปที่โต๊ะพิภพปัดแก้วน้ำของณัฎฐาลินีซึ่งถูกหยอดยาล้มทันทีณัฎฐาลินีเดินกลับมาเห็นก็ตกใจมากวายุบุตรกลัวว่าถ้าเล่าเรื่องถูกวางยาให้ณัฎฐาลินีฟังณัฎฐาลินีจะได้รับความอับอายจึงตัดสินใจคว้ามือณัฎฐาลินีออกไปคุยกันนอกร้านพิภพเดินตามไปป่วนไม่ยอมรับว่าวางยาณัฎฐาลินีท้าให้ณัฎฐาลินีพิสูจน์ณัฎฐาลินีตัดบทขอตัวลากลับไปทันที
วายุบุตรรีบเดินตามไปจับมือณัฎฐาลินีอยากปรับความเข้าใจแต่ณัฎฐาลินีกลับหันมาตบหน้าวายุบุตรอย่างแรงสั่งห้ามไม่ให้วายุบุตรมายุ่งกับเธออีกก่อนวิ่งหนีออกไปทันทีแทนที่วายุบุตรจะโกรธกลับรู้สึกแปลกใจและสงสาร
“ทำไมกำแพงในหัวใจคุณถึงได้หนาอย่างนี้ลินี....คุณเคยเจออะไรมา”
พีศทรรษไม่เชื่อว่ากานดาไปชวนน้ำผึ้งเล่นแชร์อย่างที่น้ำผึ้งบอกจึงกลับไปคาดคั้นถามกานดากานดาแปลกใจมากที่น้ำผึ้งไม่บอกเรื่องที่เธอเอาเงินไปฟาดหัวให้พีศทรรษรู้
เวลาเดียวกันนั้นน้ำผึ้งกำลังโทรศัพท์คุยกับภัทรวลัยน้ำผึ้งเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟังพร้อมสรุปว่าเธอไม่ได้มีแผนอะไรทั้งนั้นที่ไม่เล่าความจริงให้พีศทรรษฟังเพราะไม่อยากให้พีศทรรษไปทะเลาะกับกานดาภัทรวลัยแปลกใจกับท่าทีที่เปลี่ยนไปของน้ำผึ้ง
คุณเป้ทำงานเหนื่อยๆกลับมาถึงบ้านก็รีบขอตัวเข้าไปอาบน้ำไม่กุ๊กกิ๊กจุ๊กจิ๊กกับภัทรวลัยเหมือนเคยภัทรวลัยระแวงคิดว่าคุณเป้เปลี่ยนไปเมเปิ้ลณัฎฐาลินีน้ำผึ้งเหงาๆไม่อยากอยู่บ้านคิดเครียดคนเดียวพากันมาขอนอนคุยปรึกษาปัญหาที่บ้านภัทรวลัยแต่ภัทรวลัยที่กำลังระแวงคุณเป้ไม่ยอมให้สามสาวนอนค้างด้วยสามสาวจำต้องแยกย้ายกันกลับไป
ภัทรวลัยนอนหลับฝันว่าคุณเป้มีเมียน้อยพอตื่นมาก็โวยวายคาดคั้นถามคุณเป้คิดว่าคุณเป้มีเมียน้อยจริงๆคุณเป้ปวดหัวมาก
เมอร์ดี้ไปปรึกษาเรื่องงานกับพีศทรรษก่อนกลับไม่ลืมพูดแขวะน้ำผึ้งตมิสายุแยงพีศทรรษต่อว่าเมอร์ดี้ไม่ให้พูดพาดพิงไปถึงใครอีกเมอร์ดี้แอบแค้นตมิสา
พีศทรรษตัดสินใจสั่งย้ายตมิสาไปช่วยเพทายดูแลศิลปินใหม่ที่กำลังจะรับมาเป็นศิลปินฝึกหัดเพราะตมิสาจะได้ไม่เอาเรื่องของตนกับน้ำผึ้งไปรายงานกานดาอีก
แม้ว่าคุณเป้จะยืนยันหนักแน่นว่าไม่มีเมียน้อยแต่ภัทรวลัยยังไม่เลิกระแวงแอบตามดูคุณเป้ทุกฝีก้าวที่ฟิตเนสภัทรวลัยเห็นคุณเป้เทรนลูกค้าสาวๆให้ใช้อุปกรณ์ก็แอบระแวงน้ำผึ้งต้องคอยเตือนสติ
วายุบุตรพยายามโทรฯหาณัฎฐาลินีแต่ณัฎฐาลินีไม่ยอมรับสายวายุบุตรร้อนใจบุกไปหาภัทรวลัยกับน้ำผึ้งที่ฟิตเนสเพราะอยากรู้ว่าณัฎฐาลินี...เคยเจอความรักทำร้ายจนเจ็บปวดแสนสาหัสมาก่อนหรือเปล่าถึงได้ปิดกั้นตัวเองขนาดนี้ภัทรวลัยกับน้ำผึ้งขอวางตัวเป็นกลางไม่ยอมเล่าเรื่องณัฎฐาลินีให้วายุบุตรฟัง
เมเปิ้ลตกลงใจจะรับดรณ์เข้าทำงานที่ออฟฟิศแต่ให้ไปเป็นเลขาของไทเกอร์ไทเกอร์ไม่พอใจคิดว่าเมเปิ้ลตั้งใจเอาคนใกล้ตัวมาคอยจับผิด
“พี่เมตั้งใจส่งคนมาประกบเข้าใกล้เพราะคิดจะจับผิดผม”
“เธอมีความผิดอะไรให้ฉันต้องคอยจับ”
“ไม่มีและผมก็ไม่จำเป็นต้องมีเลขาผมเอาอยู่”
“เอาอะไร”
“ทำงานในหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ”
“งั้นยิ่งต้องมีคนช่วยเพราะฉันกับหยาดทิพย์จะไม่อยู่สองสามวันเธอต้องดูแลงานแทนฉัน”
“อะไรนะ”
“หรือทำไม่ได้”
“ทำได้อยู่แล้วไม่มีอะไรที่ผมทำไม่ได้”
“ฟังนะกว่าฉันจะทำได้อย่างที่ทำอยู่ทุกวันนี้ฉันใช้เวลากว่าสิบปีไม่เคยได้อะไรมาง่ายๆโดยไม่ต้องใช้ความสามารถเข้าแลกและฉันก็ไม่เคยรีบที่จะเติบโตในอาชีพอยากนั่งเก้าอี้ตัวนี้มากนักก็ทำให้ทุกคนยอมรับในความสามารถด้วยความอดทนไม่ใช่ด้วยการเลื่อยขาเก้าอี้ฉันอย่างที่เธอทำอยู่!ได้ยินมั้ย”
ไทเกอร์อึ้ง...อีกครั้งที่เมเปิ้ลรู้ทันและสั่งสอนแต่อีโก้ไทเกอร์ก็ยังมีมากกว่าที่จะยอมรับว่าตัวเองเป็นอย่างนั้น
