หลัง "บก.ลายจุด" หรือ นายสมบัติ บุญงามอนงค์ ได้รับการประกันตัวจากศาลทหารกรุงเทพ รวมทั้งได้อนุญาตให้ประกันตัวจากสภ.ร้อยเอ็ดในคดีถูกแจ้งความตามมาตรา 112 ล่าสุด บก.ลายจุดได้ ออกมาสื่อสารผ่านทางทวิตเตอร์ ตั้งแต่วานนี้ (2 ก.ค.2557) แต่เป็นการทวีตข้อความทั่วไป กระทั่ง ล่าสุด วันนี้ (3 ก.ค. 2557) บก.ลายจุด ได้เริ่มต้นทวีตข้อความ ซีรีย์ "นักโทษการเมือง"

โดยในทวิตเตอร์ของ บก.ลายจุดได้ เล่าถึงประสบการณ์ในเรือนจำ โดยเกริ่นถึงประสบการณ์การถูกจับกุมไปอยู่ในเรือนจำ ที่ต้องพบกับเพื่อนใหม่ "ป๊อบคอร์น" เพื่อนเก่าอย่าง "สมยศ พฤกษาเกษมสุข" หรือ "เจ๋ง ดอกจิก"  โดยเขาทวีตว่า "ยังไม่มีคอมใช้เพราะ ตร. ยึดไป ไว้พิมพ์สะดวกจะมาเล่าเรื่องสนุก ๆ ในคุก เช่น เพื่อนใหม่ชื่อป๊อบคอร์น ใครคิดว่าในคุกมีสี ต้องรออ่าน"

จากนั้นเริ่มเล่าประสบการณ์ในคุกของตนผ่านทวิตเตอร์ "ประชาชาติธุรกิจ ออนไลน์" จึงนำมาเรียบเรียงตามที่ บก.ลายจุด ทวีตไว้ ดังนี้




ซีรีย์ "นักโทษการเมือง" ณ พิเศษ กรุงเทพ โดย บก.ลายจุด ณ บัดนาว

บ่ายแก่ๆ ของวันที่ 12 มิย ผมเดินทางเข้าเรือนจำพิเศษกรุงเทพ และเป็นธรรมเนียม ผู้มาใหม่ต้องเข้ามาอยู่แดนแรกรับ คือ แดน1 ที่นี่มี 8 แดน นักโทษทุกคนต้องตัดขากางเกงหรือใส่ขาสั้น ค้นตัว ทำประวัติ ตัดผมสั้นภายใน 1 วัน เข้าห้องขังตอนบ่ายสาม และออกมาตอน 6 โมงเช้า

เสียงตะโกน "ยินดีต้อนรับ บก.ลายจุด" คือ เจ๋ง ดอกจิก และจ่าประสิทธิ์ ทั้งคู่สีหน้าแสดงความยินดีอย่างเห็นได้ชัดเมื่อเจอหน้าผมในคุก เป็นการใช้ชีวิตในคุกครั้งที่สองในชีวิต ครั้งแรกตอนโดนพลเอกสพรั่งและพลเอกสนธิฟ้องหมิ่นประมาท การเข้ามาครั้งล่าสุดจึงปรับตัวรับมือได้ดี อาหารมื้อแรกในคุกคือขนมปังถุงเล็ก ๆ ที่พี่เจ๋ง ดอกจิก หยิบใส่มือไว้ เพราะเข้ามาสาย ครัวกลางปิดแล้ว พร้อมน้ำดื่มขวดหนึ่ง

ก่อนเข้าห้องพัก ผมเดินไปทักทายพี่สมยศ พฤกษาเกษมสุข ที่อยู่อีกห้องหนึ่ง ในบรรดาคนที่รู้จักในนั้น พี่สมยศ คือคนที่ผมคุ้นเคยมากที่สุด พี่สมยศ เป็นนักโทษการเมืองที่ติดคุกมา 3 ปีกว่าแล้ว คดียังอยู่ในชั้นอุทรณ์ ในบรรดานักโทษการเมืองทั้งหมด เขาคือคนที่นิ่งที่สุด สงบ เยือกเย็น

เป็นธรรมดาที่ผู้คนในคุกจะมีความหลากหลาย โดยเฉพาะความเห็นทางการเมือง ในแดน 1 ผมได้พบกับผู้ต้องหาที่ถูกเรียกว่า มือปืนป๊อบคอร์น ความรู้สึกแรกที่ได้เจอป๊อบคอร์น ผมรู้สึกถึงความเป็นคนธรรมดาผู้หนึ่ง ภาพที่สังคมมองเขาว่าเป็นมือปืนมืออาชีพอะไรเทือกนั้น ไม่ปรากฏเลย ผมเดินไปแนะนำตัวเอง พร้อมยืนมือออกมาสัมผัสแบบทักทาย "สวัสดีป๊อบคอร์น ผม บก.ลายจุด"

แม้ในช่วงแรกของการสนทนากับเพื่อนใหม่ต่างสีระหว่างป๊อบคอร์นกับ บก.ลายจุด จะหนืดสักหน่อย แต่เมื่อการเริ่มต้นสักพัก กำแพงของสีก็ลดลง ผมจะไม่ลงรายละเอียดเรื่องบทสนทนาระหว่างผมกับป๊อบคอร์นเพราะจะไม่เป็นความยุติธรรมและอาจมีผลต่อคดี เอาเป็นว่า เขาไม่ได้มีลักษณะเป็นคนใจร้ายอะไร ป๊อบคอร์นถูกมอบหมายงานให้ดูแลหน้าแดน เพราะผู้คุมกังวลว่าหากให้ทำงานในแดนจะไปปะปนกับเสื้อแดงและอาจเป็นปัญหา นี่เป็นเรื่องที่ผู้คุมระวังมาก ใครจะเชื่อว่า วันท้าย ๆ ที่ผมอยู่ในคุก ป๊อบคอร์นแอบมานอนกลางวันในมุมเสื้อแดงอยู่กันเป็นกลุ่ม พวกเขานั่งสนทนากันสนุกสนานออกรส หัวเราะกันร่า

กฏในคุกข้อแรกคือ ห้ามป่วย เพราะยาที่นี่หายาก มีแต่พารา นักโทษที่ค่อนข้าง VIP หน่อยจะมียาแก้อักเสธ ยาแก้ไอ ทิฟฟี่นี่จัดเป็นของระดับไฮคลาส เช้าวันหนึ่งผมเจอป๊อบคอร์นสีหน้าไม่ค่อยดี เขาป่วย ไอ มีน้ำมูก เขาไม่มียาทานผมเลยหายาลดน้ำมูก 2 เม็ดมาให้ นี่ไม่ใช่เรื่องสีแต่คือมนุษยธรรม นอกจากป๊อบคอร์นแล้ว ยังมีการ์ด คปท คนหนึ่ง แต่โดนจับในคดีปืน ไม่ได้เกียวกับคดีการเมือง ที่แขนเขาสักคำว่า "พุทธอิสระ"

ผมอยากสรุปสั้น ๆ ว่า ทั้งเสื้อเหลืองและแดงที่มาติดคุกร่วมกัน พวกเขาไม่ใช่อาชญากร เขาเพียงมีชุดความคิดของตนเองซึ่งเชื่่อว่าเป็นสิ่งที่ถูกต้อง