กระตู้วู้พอสมควร เมื่อ คสช.ประกาศแต่งตั้ง “ดร.ณรงค์ชัย อัครเศรณี” เป็นขุนพลด้านเศรษฐกิจ เคียงคู่ “หม่อมอุ๋ย” ม.ร.ว.ปรีดิยาธร เทวกุลนักเศรษฐศาสตร์ ศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยจอนส์ฮอปกินส์ท่านนี้ เป็นอะไรมานักต่อนัก ทั้งนักการงิน นักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ อดีตประธาน OKMD  สำนักงานบริหารและพัฒนาองค์ความรู้ ดูแลเรื่อง “ครีเอทีฟ อีโคโนมี่” และเป็นถึงรัฐมนตรีพาณิชย์ในยุคบิ๊กจิ๋วเป็นใหญ่

แม้จะอายุ 69 เฉียดๆ ย่าง 70 ปีในเดือนหน้า แต่ ดร.ณรงค์ชัย ยังคงกระฉับกระเฉงทั้งท่าทางและความคิด จัดว่าเป็นคนที่ดูแลตัวเองดีมาก เป๊ะทั้งเสื้อผ้าหน้าผมและการเจรจา คือจบเป็นจบ แค่นี้คือแค่นี้



ไลฟ์สไตล์ในชีวิตจึงไม่แตกต่างจากบุคลิกที่เห็น เป็นนักบริหารที่ตื่นเช้าทุกวัน ตีห้าอาบน้ำแปรงฟัน เสร็จแล้วนั่งโต๊ะจิบกาแฟ อ่านข่าวหนังสือพิมพ์ประมาณ 4-5 ฉบับ ก็ออนเดอะเวย์เข้าออฟฟิศทำงานประจำที่ตึก PST ย่านอโศก

“ผมเป็นคนชอบอ่านหนังสือ ยิ่งเรื่องประวัติศาสตร์ ผมยิ่งชอบ ไม่รู้นะ ผมอ่านหมด อ่านแล้วผมเข้าใจและจินตนาการได้ ทุกอย่างในโลกนี้มันมีรากเหง้า มีประวัติศาสตร์”
 
ด้วยความที่เป็น “นักอ่าน” ตัวยง ทำให้ที่บ้านมีชั้นมีตู้หนังสือเต็มไปหมด ไม่ต่างกับที่ทำงานจะมีหนังสือวางเป็นระบียบเรียงกันทุกที่

“ผมสนุกและถูกปลูกฝังมากับการอ่านตั้งแต่เด็กๆ สมัยโน้นผมต้องช่วยคุณลุงอ่านจดหมายนับร้อยฉบับในแต่ละวัน” 
 
 คุณลุงที่ท่านกล่าวถึงคือ “คุณถนอม อัครเศรณี” บุคคลผู้เป็นตำนานของไทยรัฐ ในฐานะคอลัมนิสต์ ผู้ตอบปัญหาหัวใจ นามปากกา “ศิราณี”


 
“วันๆนึงมีจดหมายเขียนมาถามเรื่องปัญหาชีวิตเยอะมาก (เน้นเสียง)   จริงๆ แล้วผู้หญิงไทยน่าเห็นใจมากนะครับ ถูกกดขี่ ถูกข่มเหง เป็นอะไรที่น่าสงสาร จดหมายที่เข้ามาเป็นภาพสะท้อนปัญหาสังคมในยุคนั้น”

“อ่านๆไปผมก็อึ้ง ผู้ชายเราสมัยก่อนเป็นกันขนาดนี้เลยหรือ ตบตี กดหัวสารพัด ผู้หญิงแทบไม่มีทางออก เค้าก็ต้องเขียนจดหมายมาระบายมาถาม เหมือนเราเป็นที่ปรึกษาเป็นความหวัง”

“เมื่อจดหมายเข้ามาเยอะมากๆ จนคุณลุงตอบไม่ทัน ท่านก็ให้ผมตอบแทน ผมถึงกล้าพูดว่า ผู้หญิงไทยน่าสงสาร”