ฝากไว้กับคุณปวีณา หงสกุล

วันที่ 08 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 ปีที่ 23 ฉบับที่ 8257 ข่าวสดรายวัน

ฝากไว้กับคุณปวีณา หงสกุล

ทิ้งหมัดเข้ามุม
จ่าบ้าน

เรื่องของเด็กและผู้หญิงที่ถูกทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจเกิดขึ้นไม่เว้นแต่ละวัน ทั้งจากสังคมนอกบ้าน และสังคมในบ้าน ทั้งเกิดจากผู้ไม่รู้จักมักจี่ และจากผู้ที่ คุ้นเคยสนิทสนมที่เด็กเรียกว่า "พ่อ"

เพลงเขาบอกว่า "บ้าน คือวิมานของเรา เราซื้อเราเช่า เราปลูกของเราตามใจ" อย่างนั้นใช่ไหม

ทั้งยังเป็น "บ้านเรา แสนสุขใจ ถึงจะอยู่ที่ไหน ไม่สุขใจเหมือนบ้านเรา" ดังที่ สุเทพ วงศ์กำแหง ร้องให้เราฟังด้วยความสุขทุกครั้งที่จากเรือนเหมือนนกที่จากรัง แล้วกลับมาถึงบ้าน

แต่บ้านที่เป็นสวรรค์ของทุกผู้ทุกนาม จะกลายเป็นนรกทันทีของเด็กและผู้หญิงที่กลับมาถึงบ้าน แล้วพบกับพ่อแม่ทะเลาะเสียงลั่นบ้าน กลิ่นเหล้าจากพ่อคลุ้งไปทั่ว ผสมผสานกับกลิ่นเหล้าจากแม่

หรือมิฉะนั้นก็ผสมผสานจากหยาดน้ำตาแม่ที่หยดนองหน้า

ครั้นตกดึก ผู้เป็นพ่อเมาแอ๋ มุดมุ้งลูกสาวเพื่อลวนลาม บางคนทำเป็นประจำตั้งแต่ลูกยังเป็นเด็กเล็กอยู่ถึงโตเป็นสาววัยรุ่นก็ยังไม่ละเว้น กระทั่งเรื่องรู้เข้าถึงหูแม่ เรื่องก็ถึงหูของคุณปวีณา หงสกุล เข้าจนได้

ดังปรากฏเป็นข่าวเสมอมา

วันนี้ คุณปวีณา หงสกุล มีตำแหน่งเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ มีหน้าที่หลัก คือสร้างความมั่นคงทั้งด้านจิตใจและร่างกายให้กับมนุษย์ทุกผู้ทุกนาม โดยเฉพาะเด็ก เยาวชน ผู้หญิง ผู้ด้อยโอกาส คนพิการ และผู้สูงอายุ ให้อยู่ในสังคมที่ดี ไม่ถูกรังแกจากมารสังคม

เมื่อก่อน คุณปวีณาทำหน้าที่ด้วยตัวเอง กระทั่งเกิด มูลนิธิปวีณาหงสกุลฯ ขึ้นเพื่อเป็นหูเป็นตาสอดส่องดูแลเด็กและผู้หญิงที่ถูกทารุณกรรม จากสังคมทั้งในและนอกบ้าน ทำให้เด็กและผู้หญิงจำนวนหนึ่งที่ได้รับความช่วยเหลือเหล่านั้น บ้างก็รอดปากเหยี่ยวปากกาไปได้ บ้างก็ได้รับการเยียวยาจากมูลนิธิและหน่วยงานของรัฐ ที่สำคัญทุกครั้งในการออกไปพบผู้ได้รับความเดือดร้อน จะมีเจ้าหน้าที่ตำรวจตามไปด้วยเสมอ

จึงทำให้ผู้ได้รับความเดือดร้อนปลอดภัย และ ผู้สร้างความเดือดร้อนถูกจับกุม ถูกดำเนินคดีทันที

หวังว่าเมื่อรับตำแหน่งรัฐมนตรีกระทรวงนี้ ชีวิตความเป็นอยู่ของผู้คนเหล่านั้นน่าจะดีขึ้น จากการแก้ไขปัญหา โดยไม่ต้องรอให้ปัญหาเกิดขึ้นดังที่ผ่านมา

หน้า 6